Karate tradycyjne to oryginalne karate, które powstało w Japonii. Opiera się na koncepcji „ciosu kończącego”, który definiuje się jako technikę wystarczającą do unieszkodliwienia atakującego przeciwnika.
Podczas zawodów karate tradycyjnego jedynie technika ciosu kończącego zaliczana jest jako zdobyty punkt. Co więcej, zgodnie z zasadą, że cios kończący jest ostatnim ciosem zadanym w walce, starcia prowadzone są do zdobycia jednego punktu. Dzięki ścisłemu przestrzeganiu tej zasady do minimum sprowadzona zostaje ilość nieprzemyślanych posunięć i niestarannie wykonanych technik.
Karate tradycyjne opiera się na sztuce samoobrony. Jako że w konsekwencji waga i wzrost przeciwnika są bez znaczenia, nie istnieją kategorie wagowe. Tymczasem nowoczesne szkoły karate spoglądają na walkę z perspektywy konkurencji sportowej, a nie sztuki.

• wyrabianie nawyku prawidłowej postawy
• zwiększenie wydolności układu oddechowego i sercowo-naczyniowego
• nauka techniki relaksacji wpływających na pozytywny sposób rozładowywania negatywnych emocji
• nauka elementów samoobrony, które mogą się przydać w sytuacjach zagrożenia
• kształtowanie określonych postaw moralnych i intelektualnych